Kampeer-fiets-trektocht langs de grote meren in Lombardije. Vertrekplaats is de autoparking vlakbij de auto-loading in Iselle (Italië) na de Simplonpas. Vandaar fietsen we dagelijks tussen de 50 en 102 km bijna hoofdzakelijk via asfaltwegen.

Plaats van samenkomst is de camping te Visp (Zwitserland). Vandaar rijden we met de auto tot aan de loading-plaats te Iselle (Italië) om onze fietstocht aan te vatten. Alle grote meren worden aangedaan: Lago Maggiore, Lago di Lugano, Lago di Como, Lago di Annone, Lago d’Iseo en het Gardameer.

We zetten telkens de tent op een camping vlakbij of in de buurt van het meer. De route is als volgt:

Dag 1: Auto tot camping Visp (Zwitserland).

Dag 2: Auto Visp ofwel via Simplontunnel (25 km: 43 min.) ofwel via Simplonpas (45 km: 47 min.) tot loadingplaats Simplonpas Iselle (Italië) + fiets Iselle – Laveno: 70 km bergaf.

Dag 3: Laveno – Mombello - Melano: 51 km.

Dag 4: Melano – Isella (vlakbij Cevate, Lecco): 57,5 km.

Dag 5: Isella – Clusane: 102 km of dag 5’: Isella – Clusane via shortcut Albano Sant Alessandro: 89 km.

Dag 6: Clusane – Desenzano: 65 km.

Dag 7: Rustdag in Desenzano.

Dag 8: Trein Desenzano – Iselle via Milaan + met auto tot ongeveer Colmar (300 km).

Dag 9: Colmar – België (530 km)

Na aankomst op de camping zetten we de tent, douchen en zoeken een geschikte gelegenheid om iets te gaan eten.

Door de klimaatopwarming en de energiecrisis zou je je als tochtbegeleider al schuldig beginnen te voelen bij het organiseren van een buitenlandse tocht. Daarom nog eens een fietstrektocht met vertrek in eigen land. We kunnen achteraf toch zeggen dat we per fiets meermaals naar het buitenland zijn geweest, want we doorkruisen twee keer de Franse Ardennen. We bewijzen ook dat je niet ver hoeft te gaan voor mooie landschappen. Herinner je je nog de lessen aardrijkskunde over de streken van België? Vanuit het centrum van België richting Ardennen passeer je eerst de Condroz en vervolgens twee smalle stroken: Fagne-Famenne en de Calestienne. De Fagne is het deel ten westen van de Maas en de Famenne het deel ten oosten van de Maas. Onze tocht doorkruist een groot deel van de Fagne-Famenne, met uitlopers in de Calestienne (kalksteenlandschap) en de “echte” Ardennen, zowel de Belgische als de Franse. Je hoeft geen kaart bij de hand te hebben om te weten in welk deel je je bevindt: je ziet en voelt het gewoon. De Ardennen is het bosrijke deel waar de Maas en haar bijrivieren voor diep uitgesneden valleien hebben gezorgd. De Fagne-Famenne is een meer open en relatief laag gelegen gebied (een depressie) met beperkte hoogteverschillen tussen 160 en 250 m boven de zeespiegel. Wanneer we ons in de Ardennen bevinden en bijvoorbeeld de Maasvallei moeten dwarsen, staan er een paar lange hellingen en dito afdalingen op het programma. Het klimleed kan dit jaar niet opgevangen worden door (kabel)liften of treinen, maar we zorgen wel terug voor enkele oude spoorwegbeddingen en trajecten langs rivieren om de hoogtemeters beperkt te houden. We wachten uiteraard ook bovenaan elke serieuze beklimming op de minder gevleugelde of niet-gemotoriseerde fietsers. Met uitzondering van enkele bosrijke stukken in de Ardennen, kun je eindeloos genieten van de schitterende panorama’s. Er is dit jaar ook speciaal voor deze streek gekozen omdat ze hier de afgelopen twee jaren heel veel hebben gepresteerd om hun achterstand t.o.v. Vlaanderen op het vlak van fietsinfrastructuur en bewegwijzering te verkleinen. Tot voor enkele jaren waren fietsknooppuntnetwerken in Franstalig België zo goed als onbestaande op een uitzondering na zoals de Franstalige delen die opgenomen waren in het netwerk van de Oostkantons. Ondertussen heeft een groot deel van Wallonië al fietsknooppunten. Je hebt geen knooppunten nodig om te fietsen, maar n.a.v. het uitwerken van deze netwerken heeft men de jongste jaren wel een aantal trajecten een stuk fietsvriendelijker gemaakt. Je mag nog niet dezelfde kwaliteit verwachten als in Nederland, Duitsland of Vlaanderen want op de fietskaart van b.v. de Famenne staan diverse trajecten die de tochtbegeleider letterlijk te grof vond om op zo’n kaart vermeld te mogen staan of met de Ronsers te doen. Dit wilt al wat zeggen… In Wallonië ontbreken op de meeste wegen nog fietspaden en de snelheidslimiet van 90 km/u wordt vaak overschreden. Daarom zoeken we zoveel mogelijk verkeersluwe wegen op die soms beperkt verhard zijn maar bij relatief droog weer perfect te doen zijn per fiets.

De reservaties zijn meer dan een jaar op voorhand gemaakt, maar het vinden van beschikbare overnachtingsplaatsen in het hoogseizoen was niet evident. Hierdoor verblijven we gedurende de eerste twee nachten op een adres dat we voor ons alleen hebben, maar waar we zelf voor de catering moeten zorgen. We gaan er twee keer op restaurant want de lokale traiteur is met vakantie en we besparen ons de moeite om zelf te koken. Voor het ontbijt doen we ter plaatse de nodige inkopen.

Donderdag 20 juli

Als opwarmer klimmen we langzaam naar Croix-Scaille, het hoogste punt van de provincie Namen (505 m). Hier staat de Millenniumtoren, een imposante 60 meter hoge uitkijktoren die er in 2001 werd opgericht. Het bouwwerk in de vorm van een zandloper combineert hout en staal en moest symbool staan voor de kwaliteiten van Waals hout. In 2008 moest de toren echter al ontmanteld worden omdat het hout van de douglassparren verrot was. In 2012 werd de toren herbouwd met metalen profielen. Bij helder weer kun je in alle richtingen 30 km ver kijken. We houden hier ook halt voor de picknick. De volgende 20 km gaat het vlot bergaf tot aan de Maas in Frankrijk op slechts 115 m boven de zeespiegel. In Fumay steken we de Maas over en beginnen we aan onze klim naar Oignies-en-Thiérarche. We bevinden ons intussen terug op Belgische bodem. De Thiérache is in zijn beperkte betekenis een regio in het Franse departement Aisne, maar in de ruime zin wordt er ook dit stukje België bijgerekend. Langs een mooie Ravel dwars door de bossen bereiken we onze overnachtingsplaats voor de komende twee nachten in Olloy-sur-Viroin. Met uitzondering van het brood doen we er ook reeds onze inkopen voor het ontbijt van de komende twee dagen. In principe hebben we het gebouw voor ons alleen en we slapen er in tweepersoonskamers. ‘s Avonds gaan we eten in een restaurant op wandelafstand.

Vrijdag 21 juli

Vandaag fietsen we een lusvormige tocht ten westen van ons logies richting Chimay en Virelles in de provincie Henegouwen. We houden halt bij de Fondry des Chiens, een grote ravijnachtige put (doline/gouffre) van 100 meter lang en tot 20 meter diep met grillige uitstekende rotspartijen gevormd door weggespoeld kalkgesteente.

Zaterdag 22 juli

Dwars door het centrum van Olloy-sur-Viroin rijdt nog een toeristische stoomtrein, maar wij zetten koers naar de iets noordelijker gelegen oude spoorwegbedding die omgvormd is tot Ravel. We moeten hiervoor wel een paar heuvels over, maar nadien gaat het 20 km bergaf tot aan de Maas in Givet. Nadat we onze inkopen bij de Netto gedaan hebben, klimmen we via Fromelennes terug naar ons vaderland en sporen we de volgende Ravel op in Houyet. Deze Ravel volgt de vallei van de Lesse en de Lomme stroomopwaarts, dus deze keer gaat het langzaam bergop. We rijden langs een prachtige weg onderlangs het koninklijk kasteel van Ciergnon. De Ravel loopt tot in Rochefort, maar ter hoogte van Lessive verlaten we de Ravel voor de laatste kilometers naar onze Kaleo gîte in Han-sur-Lesse. In Rochefort is ook een Kaleo gîte, maar die is nog altijd gesloten na de waterschade ten gevolge van de overstromingen in juli 2021.

Zondag 23 juli

‘s Ochtends kunnen we nog inkopen doen bij een supermarkt. We willen de Lesse stroomopwaarts volgen, maar er is een klein praktisch probleem: de Lesse gaat hier ondergronds hetgeen we per fiets niet kunnen doen. We moeten dus een heuvelrug over om wat verderop de bovenloop van de Lesse terug te vervoegen. Via Resteigne, Chanly en Halma rijden we naar Daverdisse. Hier nemen we afscheid van de Lesse en volgen een mooi fietspad langs de Almache, een zijrivier van de Lesse. We hebben ook afscheid genomen van de Famenne, want in deze bossen voel je je alweer in de “echte Ardennen”. We hebben ook de provincie Namen even ingeruild voor een stukje van de provincie Luxemburg. Na deze tocht gaan we het zuidelijk deel van de provincie Namen over de volledige breedte verkend hebben, van de provincie Henegouwen tot de provincie Luxemburg. Langs een recent ingehuldigd fietspad bereiken we het station van Graide waar de treinreizigers tijdig de trein huiswaarts kunnen nemen. Met wat geluk kunnen we hier nog iets drinken in het enige restaurant. Een café vinden vandaag wordt een zware opdracht. We vervolgen onze route langs Bièvre, Monceau-en-Ardenne (voor wie nog zou twijfelen in welke streek we nu alweer zitten), Bellefontaine en Houdremont om uiteindelijk in Gedinne te belanden. Net zoals in de andere dorpen in de omstreken, vind je hier nog wel een restaurant, maar geen gewone café meer. We zien wel waar we welkom zijn voor een afscheidsdrink.